Dlaczego numerologia?

historia osobista

---

W pewnym momencie doszłam do punktu, w którym żadne logiczne wyjaśnienie nie pozwalało mi zrozumieć tego, co działo się w moim życiu. Wtedy na mojej drodze pojawiła się numerologia i okazało się, że logika może mieć zupełnie inny wymiar.

Wyższy porządek

Byłam ogromnie ciekawa, co usłyszę na mojej sesji numerologicznej, ale nie spodziewałam się, że już pierwsze zdania sprawią, że się rozpłaczę. Usłyszałam o sobie coś, co od urodzenia wypełniało każdą komórkę mojego ciała, a moje myśli, którymi z nikim się nie dzieliłam, zostały nazwane przez obcą mi osobę.

A to wszystko na bazie kilku, niepozornych

informacji - daty urodzenia, imion i nazwiska.

Z nich została odczytana historia mojego życia, moich trudności, z którymi się mierzyłam, moich talentów, których się bałam i pragnień serca, które wciąż napełniały mnie wiarą w przyszłość.

Okazało się, że w dniu, miesiącu i roku mojego urodzenia zawarte są informacje nt. lekcji karmicznych, konsekwencji poprzednich wcieleń oraz tego, jakie wzorce kobiecości i męskości dziedziczę po swoich rodzicach.

Litery moich imion i nazwiska dały odpowiedź, dlaczego czułam tak duży niepokój i skąd było we mnie tyle niezrozumianego chaosu i braku kierunku. Zmiana portretu i zharmonizowanie wibracji, a przede wszystkim późniejsza świadoma praca z nimi sprawiły, że moje życie się zmieniło. Bo ja się zmieniłam.

Ciemność, która staje się światłem

To, co nazwane, przestaje być niedostępne dla świadomości. To według mnie najważniejsza zasada leżąca u podstaw zmiany każdego z nas. Jeżeli chcesz coś zmienić najpierw trzeba zdefiniować, co jest do zmiany. Bo jeśli nie zauważasz konsekwencji swoich myśli, słów czy schematów zachowań - nie jesteś ich świadomy - to tym bardziej nie jesteś w stanie ich zmienić.

Wszystko zaczyna się od świadomości. Świadomości siebie, nazwania tych części, na które składa się Ja. Przyjęcia ich. Tak, przyjęcia! Zaakceptowania. Bo bez akceptacji stanu początkowego ze zmiany nici. Zero.

Ten brak akceptacji specjaliści nazywają wyparciem, a my możemy opisać to jako zaprzeczenie stanu faktycznego. Bo jeżeli nie zgadzasz się ze stwierdzeniem, że np. walczysz o uznanie wchodząc w konfrontację to nie przestaniesz w ten sposób postępować i będziesz dalej to robić opowiadając znajomym, że ludzie Cię nie lubią.

I w tym właśnie pomaga numerologia. Odczytuje to, nienazwane. Rzuca światło na całość naszego istnienia. Na każdą najmniejszą jej część, również z tymi, które nam się nie podobają i do których niekoniecznie chcielibyśmy się przyznać.

Najpiękniejsze, że to wszystko już w Tobie jest. Zostało zakodowane w momencie urodzenia, a nabrało kształtów razem z imieniem i nazwiskiem, które otrzymałaś chwilę później. A numerologia pozwala Ci być dokładnie tym, kim jesteś. Wyjątkowym, niepowtarzalnym Tobą, z kombinacją wibracji cyfr i liter, które są tylko Twoje.

A jak już wszystko jest zapisane na papierze to można to uznać. Dopuścić jako prawdę o sobie. I być sobą. Odpuścić naginanie się, dopasowywanie się, próbowanie być jakimś, żeby osiągnąć spełnienie i radość. One są w Tobie. One są w byciu Tobą. Nikim innym.

Kompas do własnej Duszy

Portret numerologiczny, który nazywam Algorytmem Poznania, jest dla mnie jak wewnętrzna busola. To kompas, który wskazuje północ, kiedy tylko zboczymy z właściwej trasy albo zgubimy się w lesie.

Nie trudno jest zgubić ślad, mając tyle możliwości i obserwując tysiące innych osób z sukcesem realizujących swój pomysł na życie. Czas Facebooka, później Instagrama i TikToka sprawia, że generujemy niezwykły szum, w którym trudno usłyszeć samego siebie. Głos Duszy, która tęskni za byciem usłyszaną.

Dusza czeka, nie narzuca się. Pragnie doświadczyć momentu, w którym zaczniesz jej słuchać i żyć z nią w zgodzie. To tam ukrywa się szczęście, którego tak rozpaczliwie szukasz. W Tobie.

I w tym całym hałasie, w tym całym zagubieniu to Świadomość, Obecność, Jasność tego, kim jestem i co jest dla mnie ważne, czego potrzebuję, co robię, jakie są moje wyzwania może rozświetlić nam drogę.

Dlatego zajęłam się numerologią. Bo w przeciwieństwie do tego, co o niej mówią - uziemia. Tworzy solidny grunt pod stopami, na którym możesz wzrastać. Daje moc do bycia Sobą. Generuje spójność. Zwraca uwagę na destrukcyjne schematy zachowania, które mogą Cię destabilizować. Oddaje Ci odpowiedzialność za Twoje życie, myśli, zachowania. Sprawdza relacje, w które wchodzisz. Obejmuje całościowo, kompleksowo, dając szersze zrozumienie kontekstu, w którym jesteśmy.

Proces stawania się Sobą

Podsumowując to, co napisałam wyżej, korzystając z numerologii możesz przejść przez poniższy proces stawania się Sobą:

KROK 1 - Nazwanie tego, kim jesteś.

KROK 2 - Akceptacja. Uznanie, przyjęcie Siebie w pełni.

KROK 3 - Decyzja. Co dalej? Czego naprawdę potrzebuję? Jaka naprawdę jestem? Co chcę przyciągnąć do swojego życia? Czego mi brakuje?

To etap zdefiniowania (przez Duszę) stanu właściwego, stanu, do którego tęsknisz i bez którego brak Ci radości i poczucia, że działasz w zgodzie ze sobą.

KROK 4 - Determinacja.

Wg słownika języka polskiego PWN oznacza to «zdecydowanie w dążeniu do celu pomimo trudności».

Przeszkody

Bo będzie trudno. Bo będziesz chciała wrócić do wygodnego siedzenia na kanapie, starych zachowań oraz obwiniania świata i innych za to, że znowu w życiu Ci nie wyszło. To naturalny proces. Naturalny. Jeżeli przez X (tu wpisz ile masz lat) swojego życia Twoje myśli, komórki organizmu, neurony, hormony, ciało, energia działały w określony sposób na otoczenie to zmiana któregokolwiek z tych czynników wymaga czasu. Co więcej, jeżeli nie będziesz konsekwentnie powtarzać nowych myśli, słów, zachowań to stare wrócą bardzo szybko. Bo Twój organizm i TY składacie się właśnie z nich od X lat. Trwała zmiana wymaga podjęcia decyzji i konsekwencji w działaniu, pomimo tego, że łatwiej byłoby zawrócić. Ale przecież chcesz się zmienić, bo.. chcesz się zmienić. :)

Mówi się, że nie można jednocześnie mieć ciastko i zjeść ciastko. Tak samo jest z rozwojem. Jeżeli chcesz się zmienić oznacza to, że nie będziesz już taka, jaka jesteś teraz.

Pisząc to sama zdaję sobie sprawę jak złożona to jest kwestia. I że "świat stoi na dwójce" - jak mawiał mój nauczyciel Tarota. Co to znaczy? Że ten nasz świat jest bardzo dualny, że nic samo w sobie nie jest pojedyncze. Że Ty, jako jednostka, powstałaś z dwóch komórek - żeńskiej i męskiej, które się połączyły. Że możesz być sobą nie będąc sobą., czyli wybierając nieharmonijne z Tobą sposoby na samorealizację.

Podczas sesji indywidualnych czy warsztatów, które prowadzę często mówię o dwóch stronach tej samej monety. Bo to, że jesteś np. urodzeniową trójką numerologiczną może się przejawiać albo (orzeł) w tym, że cieszysz się życiem, dostrzegasz dobro w każdym wydarzeniu, wypełniasz dni radością i uśmiechem, żyjesz tu i teraz, albo (reszka) brak Ci radości życia, nie widzisz sensu w tym, czego doświadczasz, nie potrafisz się cieszyć nawet z pozytywów, które zauważają znajomi, życie Cię męczy i nie zadowala. To wciąż jedna i ta sama energia, tylko realizująca się w dwóch skrajnych scenariuszach. Dlatego jestem zwolenniczką zwracania uwagi na te skrajności, nazywania ich, żeby wyłapywać ich przejawy u siebie i reagować możliwie szybko. Następnie nauczyć się nimi zarządzać i przemodelować siebie i swój świat w taki sposób, aby jak najbardziej harmonijnie współgrał z osobistą wibracją Twojego istnienia.

Patrząc wstecz widzę ile pracy, działania, świadomości włożyłam w to, aby lepiej poznać siebie i zmienić swoje życie. W ciągu ostatniej dekady rozmontowałam się na części i złożyłam ponownie zostawiając wiele elementów na ziemii. Robiłam to wielokrotnie i konsekwentnie, wierząc że przełoży się to na zmianę mojego świata. I przełożyło. Co więcej wydarzenia, które zaczęły się dziać w moim życiu widzę jako cudowną manifestację moich osobistych działań, co napełnia mnie radością, wdzięcznością i ogromną pokorą do życia, które ma nam ogromnie wiele do zaoferowania w momencie, kiedy się z nim zestrajamy.